سخنان امام علی (ع)
2 -در خلوت و تنهایی هم، از گناه و نافرمانی بپرهیزید، زیرا همان کسی که گناه شما را میبیند (یعنی خداوند) خودش نیز درباره آن، داوری خواهد کرد.
3 - آنچه که برای خود دوست میدارد، برای خود نمیپسندی، برای دیگران هم مپسند.
4 - از کسانی مباش که اندرز نمیپذیرند مگر هنگامی که آزار و عذابی به آنها برسد. شخص عاقل، باادب و ملایمت اندرز میپذیرد، و چهار پایان هستند که جز با کتک، فرمان نمیبرند و به راه نمیآیند.
5 - خودپسندی، مانع از پیشرفت و رسیدن به کمال است.
6 - بزرگترین عیب آن است که: عیبی را که خود نیز دارای، در دیگران، عیب بشماری.
7 - کارگری، همواره با پاکدامنی، بهتر از داشتن ثروتی است که با گناهکاری به دست آمده باشد.
8 - برای آنکه ادب و آراستگی داشته باشی، همینقدر بس است که از انجام آنچه در دیگران نمیپسندی، دوری کنی.
9 - غیبت کردن، آخرین تلاش آدم ناتوان است.
10 - بنده دیگری مباش، که خدا، تو را آزاده آفریده است.
11 - در دوستی با دوست خود اندازه نگهدار، بخاطر آنکه شاید روزی با تو دشمن شود، و در دشمنی با دشمن خود اندازه نگهدار، بخاطر آنکه شاید او نیز، شاید با تو دوست شود.
12 - کسی که به خاطر کردارش عقب مانده است، با اتکاء به اصل و نسب، نمیتواند پیش بیفتد.